Shyam, Raju en Yasodha

Deze kinderen hebben als overeenkomst dat ze blind zijn en door Maha Mata worden gesponsord. De jongens komen uit Dhading, Yasodha uit het hooggelegen Sindupalchowk. Excuses voor het gebruik van de oude districtsnamen trouwens, want Nepal bestaat na de herindeling nog maar uit 7 districten. Ze zijn hier echter nog steeds aan het bakkeleien over de nieuwe namen. Nepali style ;-)!

Shyam en Raju zitten beide op de Janajagriti school in Mahadevbesi (in de buurt van Dhading), die naast regulier onderwijs ook plaats biedt aan kinderen met een visuele handicap. De klassen zijn gemengd, maar dat weerhoudt Shyam er niet van om na de examens als nummer 1 van de hele klas te eindigen. Het was al weer even geleden dat we in de gelegenheid waren om op bezoek te gaan, maar nu Shyam klaar is met klas 10 en +2 gaat doen (onze middelbare school) willen we graag overleggen. De jongens zijn gelijk ingestroomd, maar Raju werd door zijn moeder nog regelmatig thuis gehouden om te bedelen. De laatste jaren gaat het gelukkig veel beter, maar het heeft hem wel een achterstand opgeleverd. Hij gaat in april naar klas 7. Het gaat goed met ze en Shyam wil graag een management opleiding gaan doen. Hoofdonderwijzer Bimal, gedreven als altijd om het beste voor zijn leerlingen te bewerkstellingen, geeft daarbij aan dat aanvullend een goede computer cursus Shyam zou kunnen helpen bij het vinden van een baan. Dat lijkt ons alleszins redelijk en gaan we in de eerstvolgende bestuursvergadering van 14 maart meteen bespreken.

Yasodha is na een lang verblijf op de Laboratory school in Kathmandu (ook voor kinderen met en zonder visuele handicap) op aandringen van onze partner overgeplaatst naar SERC. Een kleine organisatie aan de rand van Kathmandu, die kinderen met verschillende handicaps helpt zo zelfstandig mogelijk te worden, met als einddoel weer thuis te kunnen wonen. We waren wat huiverig, maar na ons bezoek zijn we erg enthousiast. Yasodha is zelfstandiger, dankzij dagelijks op de hometrainers te werken afgevallen en kan het tegenwoordig ook aan om lang haar te hebben en dat goed te verzorgen. Een prachtige paardenstaart siert haar hoofd. Kort haar past niet in de Nepalese traditie en als ze bij het uitpakken van haar cadeautje mijn haren voelt vraagt ze dan ook waarom ik het kort draag. Slimmerd.(Een groot voordeel van haar verblijf bij Laboratory school is, dat ze behoorlijk Engels heeft leren spreken).

Aan het bepalen van de aanpak gaat een uitgebreide screening vooraf bij de intake. Alle kinderen hebben een taak die past bij hun mogelijkheden en voor elke afdeling zijn er duidelijke weekschema’s. We krijgen een rondleiding van manager Kalpana en zien o.a. het vrolijk geschilderde hostel, het winkeltje, waar kinderen leren met geld om te gaan en hun rekenvaardigheden kunnen oefenen, het cafetaria + keuken waar kinderen leren te bedienen, bestelling opnemen, bakken, eten bereiden en gewone vaardigheden zoals afwassen en opruimen. Bijzonder is dat er ook een moestuin is en een kippen + hok, zodat de kinderen kunnen leren hoe je kippen verzorgt en een moestuin bijhoudt. Dit in het bijzonder voor de kinderen wiens ouders niet in de grote stad wonen, maar op het platteland, waar bijna iedereen wel een eigen groentetuintje en een paar kippen heeft.

Hoe bescheiden ook, het is indrukwekkend. Als we merken hoe Yasodha in positieve zin is veranderd ben ik blij dat we hebben geluisterd, zeker omdat na zo’n 12 jaar het contact met Yasodha’s moeder en oudere zus nu voorzichtig wordt hersteld. Ook voor “onze” Yasodha is het namelijk de bedoeling dat ze na 13-14 jaar onder onze hoede te zijn geweest, in de nabije toekomst weer “gewoon” thuis kan wonen.